พระคาถาทำมาค้าขึ้น –เจริญโภคทรัพย์
มะอะอุ มะณีจินตา ปิยังมะมะ, อุอากะสะ วิระทะโย วิระโคนายัง, ปฏิรูปะการี ธระวา อุฏฐาตา วินทะเต ธนัง เมกะมุอุ สิริ โภคานะมาสะโย, อุอะมะ นัตถีติ วะจะนังนามะ มาโหสิ ภะวาภะเว, นะชาลีตี ฉะวิจิมัง สัพพะลาภา สัพพะโภคา ภะวันตุเม, วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ, นะมะพะทะ สัพเวา รักขันตุ สุรักขันตุ.
ชีวิตคือการต่อสู้ จนแล้วต้องเจียม เจ็บแล้วต้องจำ, ผู้ใฝ่รู้ร้อนจักนอนเย็น ผู้ที่ใฝ่เย็นจักเข็ญใจ, จนอะไรไม่เท่ากับจนปัญญา, สำเนียงส่อชาติ มารยาทส่อตระกูล, อันทรัพย์ของคนดีมีน้อยพลอยได้พึ่ง เหมือนน้ำบึงน้ำบ่อพออาศัย, อันทรัพย์ของคนชั่วมากมีตระหนี่ใน, ดื่มไม่ได้น้ำสมุทรมันสุดเค็ม, มีเกลือน้อยด้อยราคา ดีกว่าน้ำเค็มเต็มทะเล
จงเดินให้ถูกทิศ ดำเนินชีวิตให้ถูกทาง เก็บวางสิ่งของให้ถูกที่ ใช้คนและสิ่งของให้ถูกงาน, ธรรมใด ๆ ก็ไร้ค่า ถ้าไม่ทำ, ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ค่าของงานอยู่ที่การกระทำ ค่าของการกระทำอยู่ที่ความรับผิดชอบ ชีวิตนี้ยังมีหวัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น